çöllerde
acısıyla bakmak istiyorum
çocuk gözlerin ortasında açan bir çiçek gibi çorak toprakların yalnız ve de yersiz... hiç gelmeyecek yağmurları beklemekse kaderim bu çorak topraklarda susuz, cılız, belli belirsiz yine de açacağım kumda ayak seslerim hiç belli olmadan izlerini bırakır varlığımın, ve ancak bir tek böyle ben hiç korkmayacağım zaman denen ak saçlı ihtiyar! bir düellosu mu yok yoksa bu nahoş pazarlıkların boş tarlalara saban çektik biz ucuna mermiler sürdük yalnızlık bir seçim değil inan galibi yok bu düellosuzlukların yalnızlık dediğin belki de benim, tek muradım.. içim yavaş yavaş çürürken kalmadı artık tek ilacım, bu çöllerde lütfen beni böyle bir başıma sefîl, ve yalnız bırakın.. 22.08.2012 |