-Dem-
Biliyorum şefkatli bir el arıyor saçların
Niyet etmekle başlıyor bütün sevda masalları Sonsuza dek sürecek bir dava bu bizimkisi Sızdıkça zaman sukuneti bozulan dağlara inat Siyah peçeli atlılar kesiyor düşlerimizi Anka sırtında taşıyor ölümün ağır yükünü Öyküsünü yazıyor bir kırlangıç asi çiçeğin Balçıkla sıvanmayan kötülükler adına Gözler ölümün aynası Gözler yalnızlık abidesi Söz ola kese savaşı diyor Yunus söz ola kestire başı Söz oktan fırlıyor bir mermi gibi gözlerin namludan Sensiz şehirler kuruluyor tahammul diye bir ülke Telakkuza geçiyorum her sabah karabasan kuşatması Ve muşambası yırtılmış bir gökten yağmurlar yağıyor Ay diyorum ben Ayy! Ayy! Canım acıyor eskisinden epeyce fazla Öldürüyor düşlerimi bir kelebek sonsuz imtiyazla Kımıldamadan duruyorum öylece kımıldamıyor harflerim Ordusunu kurtaran komutan edasıyla Ve dün gece ölen hayallerimin selasıyla Gözyaşıyla abdest alıyor gölgem Oysa ezan okunmadan sevmeli diyor şair Bense kuşlara dert anlatmakla meşgul Tik taklı saatimin içinden çıkan guguk kuşu Ölünce duracak diyor zaman El aman diyor akrep Yelkovan El aman! Arasında kalıyorum mermilerin, bu gün burası ne çok arafat Kıyamet dedikleri bu olsa gerek, bilmemki nereye kaçmalı Etrafa saçma saçma bakan yıldızlarda varmış meğer Sıkılmazmı insan hep bulutların altında olmaktan Ağaçları üstüste koyup merdiven yapmalı bazen Şeytanlarını ipe dizip yakmalı |