HERŞEYİMİ RÜZGÂRA BAĞIŞLADIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Dön bir daha bak sana bakan aynaya
bu rüyanın bir yerinde banada bir yer ver bir yüklerse öfkem omzuna bulutlarını sana ne yel kalır, ne kuru gün, ne seher iş işten geçmeden ,ben de geçmeden senden kır görmezden geldiğin ne varsa düşsün dilden... Her şeyimi rüzgâra bağışladım Akıp gitsin istedim zamanlar saçlarımdan Dalından taze kopmuş mavi gibiydi düşlerim Alenen zorda kaldı umduklarım yılmadım... Acımadım kendime Acımadım gelmeyi bekleyen baharlara Sırtımı yakana dek taşıdığım hayallerimi Yalancılardan yorulmadım sakınmaktan Bu kadar derinde belerken aşkını Yorgun düştüm susmalardan Ummazdım bu kadar çabuk pes edebileceğimi Dişlerimde hala sancısını duyarken öfkelerimin Bu denli aceleyle koy vereceğimi Ben bile bilmezdim Öyle ılık ılık savruldu saçlarımdan Bakakaldım lal olup ardından düşlerimin Buhranında çalkantıdayken gecenin aklım Ben vazgeçmedim yolumdan Seve seve hırpalamadım dalımdan meyvelerimi Yoruldum ince bir dalken Çınar rolü oynamaktan Dibine kadar sevdim yine gerçeğimi Tüm yalanlara inat Seni adam gibi sevdim Vicdanımı akladım Duruldum bir zaman Sabah Bir sabah serçeler koynunda getirdi esmemiş bir rüzgârı Her şeyimi o rüzgâra bağışladım //GG ... |