HÜZÜN
Gün devrildi
Gecenin yarısına geldim Düşünceler Düşünceler Üzerime çöktü Bir müzik Bütün benliğimi Aldı götürdü Bana hüznü ısmarladı Sen bu gece Hüzünlen biraz dedi Sen bu gece hüzünlen İşte hayatın gerçekleri dışarıda Sen, sıcacık yuvanda otururken Dışarıda Hüzün var Soğuk var Kış var Yoksulluk var Sen, Sevinebilir misin ki? Bunları hissettikçe Bunları duydukça Bunlar aklına geldikçe Sen, boş ver sevinmeyi Sen bu gece, hüzünlen dedi İçim Duygularım Aklım, karmakarışık Çıkıp, Sokaklarda mı dolaşsam? Dışarıdaki ayazın Bütün sertliğini, Acımasızlığını İçime kadar işletsem Vücudumda dolaştırsam Hüznüm biter mi? Tatmin olur mu? Hayır… Sen, bu gece hüzünlenmelisin dedi. Ve ben, bu gece hüznü yaşıyorum 24.03.2009 - İzmir |