Mutlu Ol...‘’bir zamanlar avuçlarımda girdiğimde odana düşmüş gibi olurdum savaş alanına her bir eşyan bir tarafta tam anlamıyla curcuna başlardım söylenerek toplamaya… akşam olup eve döndüğünde aradığını bulamadığını üstelik odanı daha çok karıştırdığımı iddia ederdin şaşırır öğlece bakardım güzel suratına sonrada başlardık kavgaya nasıl bulur ki insan o keşmekeşte aradığını bunca yıldan sonra vallahi çözemedim hala hiç aklım almadı almıyor da usanmadan yirmi sekiz yıldır sen karıştırdın ben topladım hiç yılmadan arada kızar artık evlen git başımdan biraz da el oğlu çeksin seni ‘’sana annen bir şey öğretmedi mi?’’ dediğinde bana dediğin gibi ‘’ ben böyleyim’’ de ‘’annemin suçu yok ‘’ diye de ekle derdim şimdi iki aydır ev sahibi oldun hazırlanırken yuvan uzaktan sessizce izledim Allah’ım bu kız benim kızım mı? o dağınık kız gitmiş nasıl tertipli düzenli bir kız gelmiş nasılda titizlenirmiş yuvasına ay benim güzel yavrum annene miydi bütün kastın? söylediklerim hafızana yerleşmiş ya meğer; ne çok şey öğrenmişsin benden öğle gördükçe inan çok umutluyum senden artık içim rahat biliyorum ki olacaksın çok iyi bir ev hanımı… bu gece uyku tutmadı gülüm evden gideceğin gün yaklaştıkça daralıyor nefesim ortada bir şey yokken evlen de git başımdan demek kolaymış kazın ağayı öğle değilmiş be yavrum dert ortağım, akıl danıştığım, fikrini önemsediğim, can yoldaşım ilk göz ağrım evde yokluğuna nasıl alışırım… sen bakma bana bilirsin sulu gözlüğümdür ana yüreğim içten içe ağlar yüzyıllardır bu böyle sürmüş her ana alışmış bende alışırım zamanla sahip çık yuvana mutlu ol daima… 12.08.2012____________Seher_Yeli Enfes sesiyle şiirime hayat veren canım esmerşekerime (Zisan Karamazi)ye çok teşekkür ederim. Kucak dolusu sevgilerimle... |