Hiçliğimi Bilendim...Kaderime isyanım doğuşumla başlamış Tenimi yakan karı avazımla silendim Hayat denen trenim, frensiz yavaşlamış Altın suyunda yatıp efsunlara bilendim Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim... Düşe kalka yürüdüm engebeli yolları Başıma doladığın sarmaşıklı kolları Direnmek ilkesiyle tek tek kestim dalları Ne dışımdan ah ettim, ne de içden ilendim Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim... Kızıl güneşi ay’ la, ay’ı güneşle kestim Yağmurlarına inat dolup da taşmaz testim Bil ki; en son nefesi verene kadar restim Ektiğin topraklara özsüz, köksüz hilendim Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim... Önüme çıktığında korkup kaçarım sandın Azrail gömleğinin cellatlığına kandın Oysa Seher Yelimi kavuşturduğun tandın Sen ne kadar çileysen ben de senin çilendim Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim... Asiliğime kızıp kör bıçakla kes derim Sabırsız bekledin ki o gün gelir pes derim Onur’lu bir Masal’da umut verir ses serim Yazgıma dik durarak yüreğime dilendim Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim... 28.04.2021____Seher_Yeli Saat:05:38 Seher Zerrin Ceviz Aktaş |