Giderken
Lambalarını söndürüver gecenin
Aşk üşütmesin yokluğunda

Uzaklaşırken bu şehrin kalabalığından
Bana öyle seslenmişti gözlerin


Senden çok ötelere
Yalnızlığın ıssız çukuruna döneli
Kaç temmuz intiharı geçti üzerimden
İklimsiz kaç elveda kanattı yüreğimi
Sorarsan şimdi
Hepsi hesapsız ve sebepsiz
Hilesiz kendince hissiz
Hepsi birer hayal misali


Halbuki ardından
Savursaydım ceplerimin sonbahar bilyelerini
Bozsaydım bu oyunun kurallarını
Mesela gecesiz kalsaydı içimdeki huysuz köle
Kırılgan duyguları deşifre ederek yüreğimden
Yaka paça atsaydım dışarı kinimi
Kırık aynaların söylemlerinden dökülen
Hüzün sağanağına batsaydım bir kez daha ve
Avuçlarımdan süzülen özleminin gölgesini
Düşürseydim aniden yere paramparça




Kutsal bir hengâmenin altında
Mahrem bir gülücüğe dönüşürdüm belki
Belki de zorba günahlarda aforoz edilirdi hislerim
Mevsimsiz bir rüzgârın önünde
Uğultuya çökerdi sessizliğim


Düşe kalka
Gitmek zorunda kalmasaydım eğer
Müsveddesi olurdum yüreğinin
Lakin şimdi bu şehrin loş ışıkları
Korkunun sırlarıyla
Baş başa…




09.08.2012- SEHER ERSÖZ