Adı Mahinûr ( 5 )Sessizliğin sesini sessizlikte dinledik İki yaralı yürek beraberce inledik İlk o gün başlamıştı aşk-ı muazzezimiz Deryalar kadar geniş gökyüzü kadar temiz Sevdamız ki silinmez mürekkeple yazıldı Firâk ölüm diyerek gönüllere kazıldı Ben Segâhı severdim o Nihavend vurgunu Ud da taksim yaparken tam bir gönül yorgunu Birlikte meşk ederdik yıldızlara bakarak Kalamış şarkısının hicrânında akarak Aşk-ı muazzezimiz ölümsüz ve gizdeydi Kem gözlerden muzdarip ve sadece bizdeydi Yangın çiçeklerini gönüllere ekmiştik Sadabatta beraber aşk’a kürek çekmiştik Ben katibim olmuştum Mahinûr yürek yaram Ne yeminler etmiştik bize başkası haram Kıracaktık birlikte kem talihin çarkını Aşk’a zincir vurarak yıkacaktık barkını Oysa ne bunlar oldu ne kem talih kırıldı Sinemiz iki parça ortasından yarıldı Acılar öbek öbek set çekti önümüze Hasret kurşunu yağdı âsûde günümüze Geldi hazân mevsimi gazel düştü yerlere Firâkın tohumları zehir ekti serlere Ben Segâhı severdim o Nihavend’e aşık Mahinûr gözlerimde yanan ilk ve son ışık Sustu makam ve perde sustu taksim ve usûl Yalnızlık şarkısını besteledi son fasıl Bir sabah kalktığımda kilitliydi kapısı Ve sanki üzerime çöktü ahşap yapısı.. Yaktım hatıraları kırdım yazan kalemi Yokluğu gözlerime resmederken elemi Makberî - Ahmet Akkoyun.... Mâhinûr destanı devam ediyor efendim 5. bölümü ile yine sizlerleyim şiirlerle ve şiir tadında kalınız İstanbul kokan güzel bir sevda şiiri okumanız dileğiyle, selamlarımla. Makberî - Ahmet Akkoyun.... ...........................Devam edecek[ |
selam ile