Bazen ağlamakla bazen gülmekle,
Hayat bir su gibi akıyor işte.
Eli yağda bal’da olanıda var,
Kimisi kör topal yaşıyor işte..!

Kiminin yüreği yarım yamalak,
Kimisi bal yiyor hem dalak dalak.
Kimisi kaymakla olmuş bacanak,
Yedikçe ensesi şişiyor işte..!

Fakir fukaranın ekmeği umut,
Tepesine çökmüş bir kara bulut.
Lal bülbül misali yemiş kara dut,
Kızılcık şerbeti kusuyor işte..!

Derde deva olmaz her merhem gönle,
Tutar diye maya çalınmaz göle.
Hayat umman değil hadi rast gele,
Bekâr karısını boşuyor işte...!

Ne yana bakarsan bir ah ile zar,
Dünya kime kahır kimisine yar.
Cenneti cehennem edenide var,
Sırtında odunu taşıyor işte...!

TİRYAKİ ağladı bazende gül’dü,
Çok ağlayan gördü çok gülen gördü.
Kimi ateş,kimisi su götürdü,
Kendi boş kova’yla koşuyor işte...!!!

03 Ağustos 2012
02.07
İstanbul