İstanbulun çok sıcak karanlık akşamında,
Oturuyor sahilde bir kadın bir kenarda.
Marmaradan esen yel dağıtır saçlarını,
Başı hep öne eğik sevdaların kadını.!

Tirtir titriyormu ne uyuşmuş o bedeni,
Sarıyor sarmalıyor ikide bir kendini.
Kapatıyor sımsıkı kanayan yüreğini
Saklıyor yarasını sevdaların kadını.!

Bir enkaz altında kalmış sanki tükenmiş,
Tertemizi yüreği kire pasa bezenmiş.
Mağrur başı düşmüş, öne eğilmiş,
Geçmişini arıyor sevdaların kadını.!

Gözyaşı görünmüyor yakarış duyulmuyor,
Gündüz ettiği hesap geceleri tutmuyor.
Bir meçhule yürüyor karanlıktan korkmuyor,
Yol alıyor inceden sevdaların kadını..!

TİRYAKİ epey zaman seyredip baktı öyle,
Az daha soracaktı derdin ne söyle diye.
Bir zamanlar yanmıştı yürek derin vaktiyle,
Sormadan uzaklaştı sevdaların kadını...!!

31 Ağustos 2012
22.47.47
Kadıköy/İSTANBUL