RUHUN AKLA İSYANI
…
Aklım, duygularımla çatışırken; “Ruhum” çoktan terk edip gitmiş, Çökelmiş acılardan, düşüncelerden Bitkin bedenimi… … Oymuş; Gecenin serinliğinde, Yaprakların çağıltısıyla, Okşayıp geçen ılık rüzgâr Gökyüzüne, yıldızlara doğru… Umursamadan hiç kimseyi ve hiçbir şeyi; Yeşil ovalarda, su kenarlarında esen, Yükseklerde süzülen kanatsız, Şarkılar söyleyen, ağaçlarla, kuşlarla, Özleyen, seven... Kendi başına… ... Lokman ARI 24-07-2012 |
güzeldi çok
dinlendiren bir yanı vardı şiirin
tebriğim saygı dua ile..