...ölürümgöksunun serin sularında yakamozlar ölür gökyüzü ağlar yıldızlar söner bir bir dökülür sol yanımda soysuz bir yara sökülür kanar soluğumun kıyısından nefesim sensizliğe savrulur bin küfür... yanlızlığımı hiçliğimi kara derili kükremiş dalgalar döverde çoğalırım kumsala serilirim medcezir artığı olur günle birlikte yavaş yavaş ölürüm yıldızlar gibi kalabalığın ortasında yalnız bir başıma ölürüm... gör işte suda yandı ey aşk düşlerim göçmen kuş misali yorgun düştü ufkun karalara bulandığı bittiği yerde yapayalnız yokluğuna karışıp ölürüm... doğduğum doyduğum ve öldüğüm yer yine sen... son bir kaç damlanın düştüğü öksüz saatlerin dakikaları sorguladığı yerde sana ağlayacak buz kesmiş parmak uçlarımda kalemim belki aklımdaki son şiirin mısralarında hece hece ölürüm... Hasan ODABAŞI |