)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-490-)(-)(-)(
*************************************************************************
Usandım Mecnun oldum bir Leyla’nın peşinde Sahra yayla geze geze usandım Kerem oldum imana gel Aslıhan Gözden yaşlar süze süze usandım Çün vuruldum güzellerin mahına Dağlar dayanır mı aşkın ahına Derdim şikayetim şahlar şahına Kabul olmaz yaza yaza usandım Çok dolandım dermanın yok Zarrafi İçten işler hiçranın çok Zarrafi Ne ağlarsın Lokmanın yok Zarrafi Damarda kan sıza sıza usandım ******************** Aşık Zarrafi ******************** 1922-1984.Ardağan İli’nin, Posof İlçesi!’nin, Yukarı Cacun (şimdiki adı Uğurca) köyünde doğdu. Asıl adı Kemal Yıldırım’dır. Okula gitme olanağı bulamadı ancak köyündeki bazı kişilerden Türkçe ve Arapça okuma yazmayı öğrendi. Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. 17 yaşına kadar çobanlık yaptı. İlk şiirini sürüsünden bir koyun kapan kurda söyledi. Aynı dönemlerde rüyasında gördüğü bir kıza aşık olduktan sonra şiir yazmaya yöneldi ve bağlama çalmasını öğrendi. Sonraki yıllarda Şavşat’ın Kivirala (şimdiki adı Demirkapı) köyünden sevdiğine benzettiği bir kızla evlendi ve bu köye yerleşti. Yaklaşık bir yıl sonra evi yandığında eşi Zülal de bu yangında öldü. Bunun üzerine baldızıyla evlendi. Aşık Zarrafi Türkiye’nin birçok yerinde çeşitli radyo programı, şenlik ve yarışmalara katıldı. Birçok başarı belgesi, ödül ve madalya aldı. Şiirlerinde her konuyu işleyen Aşık Zarrafi, ayrıca geleneksel türkülü hikayeleri de ustaca anlatan aşıklardan biri oldu. »Yaralı Mahmut«, »Tahir ile Mirza«, »Şah İsmail« ve tüm Köroğlu kollarını geniş çevrelere aktardı. Aşık Zarrafi Kivirala köyünde öldü ve orada toprağa verildi. KAYNAK:© BeKa Sitesi ************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-490-)(-)(-)( Tutuldum ey canlar ben bir güzele Sözcükleri dize dize usandım Şu deli gönlümse döndü gazele Ben kalbimi üze üze usandım Olmayacak düşe hayaller kurdum Başımı taşlara, yokuşa vurdum Nasıl sevdim diye dövünüp durdum Ben kendime kıza kıza usandım Niye benim bahtım gülmedi niye Sevdi deli gönül sevdadır buya İki laf etmedim kızacak diye Şu ağzımı büze büze usandım Doladın gönlüme o saçlarını Gül ile bezedim hep uçlarını Yüzüne vurmadım hiç suçlarını Üzerini çize çize usandım Çileyle geçiyor insan hayatı Ödetti böylece bana diyeti Terkedip kaçmaktı çoktan niyeti Gayesini seze seze usandım Bu sevdanın ateşinden hâr’ından Ümit mi var gelecekten yarından Vaz geç diyom vaz geçmiyor yarinden Ben bu nefsi eze eze usandım Lüzumsuzum yaraların kanıyor Yüreciğin ılgıt ılgıt yanıyor Her gün yeni yeni sistem deniyor Oyununu boza boza usandım Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Bir yer bulamadım yarin döşünde
Yangınımı görmez kendi işinde
Bu yollarda toza toza usandım...deyiverdim bende
selamlar saygılar
Şiirlerin Ziyası tarafından 7/14/2012 10:40:17 PM zamanında düzenlenmiştir.