perya ııbana bir uyku daha giydirildi perya ! verildi firarım bu gurbetten de... sen dikenli vaktiyken tel boylarının içimdeki tüller Allaha emanet ve çokça siyahtı... ve sana yıkılmanın en asker beyazlığı kurutuyor zambakları rüzgarın sen dağlara çıkmanın asaletisin perya ! ardında gövermiş çayırlar biliyorum, çürümüş ıslıklara benzeyen derya ve buğday tarlaları,kapalı sandukalar kül bedeninden kendim ve yumak... ah senin gözlerinden kediye bakıyorum benim toprağına öğrettiğim şey, "gemiler balıklarla savaşmış, hiç susmamış tüfenkler" ve balıklar tüm gemileri yakmış sonunda" -aşk bir çalıya dolaşmış aramızda perya- senin,denizime öğrettiğin şey |