“Saman Döken Yaylası”

İstanbul’dan çıktık yola
Kalabalık vardık yanlarına.

“Bizim yayla başka”
Diyor Derya yirmi yedi yaşında
Bankada çalışırmış Ardahan’da
Yaşının güzeli bir kız
Gözleri yayla tadında.

Ardahan’da Göle’ye akşam saati
Şikamelli mahallesinde yedik yemeği
Sivrisineklerin öptüğü yerlerim erik gibi şişti.

Sinot’muş eski adı şimdilerde Samandöken
Köyü güzel yaylası başkaymış hakikat
Tıpkı o kızın dediği gibi…

Dağlarında çamlar meşeler bilmem ki kaç yıllık!

Gölgesine taylar atlar yayılmış
Keçi bol koyun sığır ganimet hele tavuk ördek
Ama en şirinleri kaz sürüleriydi.

Maral gezermiş dağlarında hâlâ ceylan yani
Ben buna şaşırdım sevindim pek çok…

Köyde yaylada pek çoğu akraba
Geçimler genel ekser hayvancılıktan
Gurbette de adamları pek çokmuş.

Mis gibi kokan yataklarda
Bitti tüm yorgunluğumuz
Bin altı yüz kilometre uzakta.

* * *

II

Yaylayı sabah gördük asıl
Gençler zirvelere tırmandılar
Bir yeşil seccade sermiş ki Yaradan
Gölgeler her vakit secde etmede.

Sabah erken kahvaltı telaşı
Evsahibi Metin dostun mübarek anneleri
Erkenden yakıvermişte tandırı
Kaymaklı pişirmiş gevrek yufkayı.

Bol kete ile meşhûr kaşar peyniri
Ah hele sıcak süt ayet gibi ısıtıyor insanın içini.

Muhtar Ünal sofrada
Özgürlüklerden dem vurdu sabah sabah
Ama haklıydı, ben duydum başkaları işitmedi.

Çok fotoğraf çektik çekindik
Ne yana dönsen pek hoştu manzara
Câhillik ise her yerde başa belâ.

İkramları Allah var boldu ve güzeldi
Güleryüzleri ise ne lezzetli nimetti.

Güzel insanları güzel diyarda bıraktıkta gittik
Daha sınırı aşamadan Samandöken yaylasını özledik…


Neyzen Muharrem Ali
Neyzence Şiirlerim

8 Temmuz 2012
Ardahan / Göle / Samandöken