HÜSEYİN GAZİ'YE (OĞUL)
Ruhumda yankılar bıraktı sesin
Araya girermi yol GAZİ oğul Bazen kursağımda kalır hevesim Kökünden kırılır kol GAZİ oğul Umutları sakla en derin yerde Bir dutam yollarsın düşersem derde Güneşe aydınlık yüzünden verde Üfür bulutlara del GAZİ oğul Yüreğimde yanar hasret közü var Hayalimde bir kınalı kuzu var Rabbim bile seni sevmiş sözü var Cennet bahçesinde gül GAZİ oğul İlimle bilimle geçer her demin Güçlü kalemin var yüksek erdemin Bayrağa renk verdi kızarttı demin Olurum kapında kul GAZİ oğu Ulvi sevdaların başını çektin En katı taşlara bedeni ektin Hürriyet isimli meşale yaktın Söndüremez kahpe yel GAZİ oğul Resul önümüzde elinde sancak Visale erilir mahşerde ancak Toplayıp efratı açarken kucak Beni de arayıp bul GAZİ oğul Adını anınca titriyor kalem Eksiktir kelime acizdir kelam Destanlar yazılır adına balam Lâkin kâfi değil dil GAZİ ogul Allah’ımın bana sunduğu en değerli hediye, evlatların en hayırlısı HÜSEYİN GAZİY’E sevgi, saygıyla |