Gerçeği görmeye evrensel dâvet
Sürükler aklımı dalıp giderim
Süpernovaları var eden kuvvet
Eserinden öğüt alıp giderim
’İhdina’s sırât-el müstakıym’ derim

Gök yedi tabaka yerde yedi kat
Ne küçücük terslik nede bir tezat
Her ağaçta meyve başka başka tad
Rızkıma düşeni bölüp giderim
’İhdina’s sırat-el müstakıym’ derim

Vicdan öğütenler madde çarkında
Bu gerçeğin nasıl olmaz farkında
Altın eşik olsa evin barkında
Yinede aklına gülüp giderim
’İhdina’s sırât-el müstakıym’ derim

Biraz karbon, azot,oksijen biraz
Hidrojen, fosfor’u kükürt’ü de yaz
Maddi varlığımız bu kadarcık az
Mânayı özlerde bilip giderim
’İhdine’s sırât-el müstakıym’ derim

Parmak uçlarında kimliğin durur
Değdiğin her şeye damganı vurur
’sınırsız kudreti’ her yerde zuhur
Ettikçe titrerim solup giderim
’İhdina’ssırât-el müstakıym’ derim

Dünyayı Güneş’e eğik döndüren
Bir yıldızla bin yıldızı söndüren
Kupkuru toprağa rahmet indiren
Bu ince dengede kalıp giderim
’İhdine’s sırât-el müstakıym’ derim

Vacibül-Vücud’sun şerikin yoktur
Hâtem-ül Enbiya gerçektir haktır
Şahdamarım kadar yakınım Tek’tir
Dilimi tevhide salıp giderim
’İhdina’s sırât-el müstakıym’ derim

Zerrenin içinden haykıran gerçek
Hâkimsin sonsuza hükmün sürecek
Denizler çekilip dağ eriyecek
Bir müddet Dünyada yelip giderim
’İhdina’s sırât-el müstakıym’ derim