KARANFİL KOKULU SEVDA
Kalbimin gocuğuna sarılmış çobanım
Düşüyorum, karanfil kokulu sevda yollarına. Elimde sevdamın ezgisi bir kaval Heybemde seni gördüğüm düşlerimle İlerliyorum kan ter içinde Bir sedir ağacı görüyorum Mavi,yeşil iğne yapraklı, küçük kozalaklı Yaslanıyorum,bir hayli ağlamaklı Soruyor sedir ağacı , nedir bu halin ey sevdalı? Diyorum ki ; ’Şu gönlüm yaralı,hasretlik zor be sedir ağacı İşlermisin ismimizi , kazınsın sevdamız gövdene? ’ Çıkarıyorum çakıyı, kazıyorum sevdamı bencilce Sedir ağacı aglıyor, yüregine kazı dercesine Utanıyorum o an, gözlerimi kaçırıyorum gökteki çivit mavisine Bulutlar sarılmışlar , yavuklu gibi birbirlerine. Biz ise , kavuşamayan Çoban Endymion ve Selene Tükeniyorum sessizliğin örttüğü heyecanla git gide- Sevda toprağında otlatamıyorum ruhumu. Besleyemiyorum kalbimi yeşeren gözlerinde. İçemiyorum kana kana güzide bir sevdanın çoban çeşmesinde Gitme vakti geldi biliyorum, alıyorum kavalı elime Kuruyan dudaklarımla çalıyorum seni seviyorum dercesine. Yollar eşlik ediyor, dökülüyor notalardan nihavent bir beste,……………..ŞAİRE ARZU GÜNAL/7.7.2012 saat:11.46 |