Körkütük olmuşsam senden gayrısına...Vicdanı kısırlaştırılmış bir insan olmaktansa Yalnızlığa üflerim sukutu. Varsın olsun vaveylasında Huzur bulur düşlerim. Çalamadığım kapıların kulvarlara açılan terazisinde Başlarım yeniden hayata... Her yitirilişte, Kanayan avuçları Semaya açıp Diliyorum usanmadan. Her kaybedişte, Kırılan gururu Toplamaktayım Dağıldığı köşe başlarından.. Vazgeçmek kolay da sonrası Batan bir geminin kaptanı olmak.. Pişmanlığım geçmişe yar. Söverim buğusunda bir camın. Sıradan..... Yerle gök arasında var isem Aşka düşerse yollarım hep senden. Düşsellikte sarhoş bir buse sunarken Bahara varır ellerim. Hatırlarmısın.. Yeşilini mavisini Ebrulisiydi bahçenin, Körkütük olmuşsam senden gayrısına, Prangalarını yokluğa çözdüğümdendir. Berna Karaoğlu |
Prangalarını yokluğa çözdüğümdendir.
Kutlarım efendim, yüreğiniz dert görmesin...