HAZAN YELİ...
bir kağıt bir kalem birde sazın telleri
vur göğsüme acım dinsin yürek paralar beni! gökyüzü sis pus güneş saklar kendini adım yazar puslu camlarda! aynalar yine küskün toprak yine aç yağmur sularına. konuşur dururum gölgemle dağlar yer değişir mi güneş gece ay gündüz doğar mı! el elin gönül sesin sanki kurşun yarası duygularım hapis yollar karanlık gecenin bir yarısı yansıyordu san ki güneşin gölgesi kayboluyordu hasret duvarlarında gölgem itiyordu hüzün deryasına. hayalim sendin düşüm sendin görmez oldu gözlerim hazan vurdu sanki çektim içimi yüreğime düştü nağmeler kalem kağıt hüzün kokar çalmaz sazın telleri aklımda sen hecesiz kaldı gecelerim... Hüseyin YANMAZ 04/07/2012 |