Hey deli gönülYetmez mi verdiğin canıma çile Yeter feryadımı duy deli gönül Kula minnet edip düşürme dile İnsaf et bu işten cay deli gönül Yürüdüm yürüdüm bir gül saçına Sanki dağ yarıldı göçtü içine Kimi ortak edem senin suçuna Yalnız hasret kaldı pay deli dönül Çoban oldum dağda aradım göze Göze dile geldi başladı söze Dedi “faydasızdır kaldık biz bize” Zannettim ki belim yay deli gönül Ne şehir bıraktım ne köy ne ova Şahidim ardımdan tutuşan hava Anladım güldürmez beni bu dâvâ Değişmiyor sende huy deli gönül Söyle kim kurtuldu böyle yaradan Kimi sudan uçtu kimi karadan Kastın çıkarmak mı beni aradan De yazık değil mi hay deli gönül Kimi Mecnûn gibi döndü her yana Kimi meftûn oldu ikbâle şana Bari haber eyle o nazlı cana Sözümü kenara koy deli gönül Yolun yol değil ki alasın murat Düşmezsem peşine asılır surat Bir gün seni beni karşılar sırat O zaman hesaba say deli gönül Yeter Makberî‘yi attığın dara Dermân uzatmazsın sürdüğün yara Niyetin atmaksa beni mezara Ardımdan içersin mey deli gönül ………………………..Makberî…26/06/2012…21:30 |
değerli kaleminizi gönülden kutluyorum saygılar
sunuyorum..