ekelim kuruttuğumuz topraklara
nefretimizi
sulayalım
mısra mısra
var mısın?

sözü tükenmez
bu pişkinliğin
miskin bir hayatın
sebebi yoktur
ondan bu sezon sonu ucuzluklar

diller pelesenkmiş
kelimeler kekeme,
sen hiç söyleme
görürsem;
ben söylerim!

olur bazen böyle
gözlerim bağlı
benzim betik
savrulurum
dipsiz kuyulara

umut edelim
bir daha ki bahara
hiç açmayan umutların
çorak
gönüllerinde koşuşurken

umutsuz olabilirim
ama
mutsuz değilim
bakma sen
aldanırsın

kelimeleri çekelim tombaladan
aynı rakamların
bu sonsuz döngüsünde
haydi!
çolak eller ceplere

şarkıdaki gibi
birer yabancıyız bu gecede
nasılsa, bakışları değişelim
sen biraz buraya,
ben biraz oraya

sıkıcı tarihlerin
tuzlu sularında
kanadıkça susayalım
ardından alkışlayalım
biraz ben biraz sen

bir kaç sihirli kelimem var
ağzımda asırlardır çiğnediğim
hiç bezmeden
söyleyeceğim;
utanmıyorum

her yüz farklıymış dünyada
ruhsuzluk baki
hiç göstermeyen aynaların
sırrı silinmiş meğer
çekmecelerde saklı

aynaların önünde miyim
ardında mı
oturup şöyle soluklan hele bir
ve söyle
bu bezginlik kimin aklı-icadı?

bayılırım
isviçre saatlerine
saniye şaşmaz
bir doçent sıkıcılığında
kuruldu zemberekler

kur o zaman kendini
sabahın mahmurluğuna
uyandır
komodinden
tüm çalar saatleri

umutsuzca...

03.07.2012