Suyun Çetrefil Aşkı
Ay ışığı geceyi kucaklarken.
Mehtap suya yer açtı yüreğinde. Su sevdi nilüferleri onun yerine. Sevdasını gömdü yüreğine. Işıl ışıldı gece su da öylesine. Arındı kirlerinden gülcesine. Kabına sığmadı boğuldu sevince. Islanmayı yanmayı özlercesine. Islandı suyun yüreğinde. Nilüferlere duyduğu özlem. Nemli gözlerle sığındı geceye. Yutkundu, oof çekti sessizce! Ankara,05.11.2007 İbrahim KİLİK |