mahşer- i dilberbunu sayma, bilki hiç yoktu; bu mekan , bu şehirde, adına bu gün kavuşmuşçasına yaşamsal, bir o kadar da mutluluk olsun haddine zaman, şimdi değil; ağlamanın da bir gizemi var besbelli, öğle arasına denk sıcağın rengi, tenim uçuk, kuru kaç ayak daha uzak, senden de deli özlüyorum geceyi.. ... senden daha ölüm, hele bu yürek, mahşeri dilberim... mezeye düşen çığlıkla sabaha yaklaştı susuz dilim yayla soğukluğu içimde tuttuğum yolculuk, ne gelmesi zormuşsun, ne tutmak mümkün gözlerinde yağan hasreti, ne alışmak, yağmursuz vedalara, o kadar çaresiz ki yalan, ama senden de gerçek, mahşer-i dilberim ’’SALI’’ günlük karan |
hoş....