Karanlıklar hep derdimi dinler,
Derdime ortak olup sessizce inler,
Özgürce uçuşan böcekler,
Su kenarındaki kurbağalar,
Gece sevgilerini haykırır,
Gönül köprüsü kurarak…
Hafifçe esen rüzgâr gülümser,
Kuşlar yavrularını kucaklar,
Uykuya dalmış nebatlar,
Üstümü örterek,
Sabahın nuruyla sabahlar.
Ağaçlar arkadaşlık eder karanlıklara,
Odun suratlı hokkabazlar,
Sırtını dayar kuru dallara.
Güzelim geceleri,
Köpekler hep nöbet tutar,
Cadılara karşı,
Sahibini baş üstünde tutar.
Uykusuz gecelerimde,
İçimde bir ılıklık oluşur,
Tam da göğsümün derinliğini,
Sonu gelmeyen bir his kaplar.
Kaç canlı dertleşir bu gece?
Kaç kürek çekilir?
Gönül denizimde,
Irmaklar yine sessiz,
Üzüntülerim derin ve ıssız.
Balıklar ümitle yüzerler,
Yılan gibi dans ederler,
Kimseyi üzmemek için,
Ağı boş göndermezler…
Selvi boylu ırmaklarım,
Çalıyı dolanır, ite dadanmaz,
Edep ve hayâdan,
Ceylan gibi ürkek ürkek bakar,
Canı, kanı çekilse de,
Burcu burcu tefekkür kokar…
Ekinler on beşine değmiş,
Boylu boyunca dizilmiş,
Ovadan ovaya el sallar,
Mama bekleyen sabilere,
Bereketin kokusunu yollar.
Başaklar ırgalanır,
Mahzun bakışlarla,
Sevdiklerine uzanır.
Yılanlar oynaşır,
Sevgi çayırlarında,
Tilkiler güpegündüz köylere iner,
Tavuklarla dans eder,
Bu nasıl bir dünya ise
Yavru civcivleri heder eder,
Bizim akılsız tavuklarsa
Arkasına bakmadan gider…

22.06.2012
Çekerek