Aşk Bölünmüş Bir Ülke Gibiel ele tutuşa/bilseydik avuçlarımda atacaktı kalbim göz göze birlikte gülebilseydik yüzümüz bahara dönecekti her mevsim... kuruyan pınarlarım, yosunlarla bağlıyken denizine, sen güneyden kuzeye, ben kuzeyden şu rüzgarın kanatlarında çırpınıyoruz aşk bölünmüş bir ülke gibi şimdi, beyaz güvercinleri salıyoruz, yaralı düşler özgürlüğüne... bak şahikalarda, dağların ’kardan kanatları’ eriyor. çocuklar doğuruyor, kumsalda denizler. özgürlüğüm sırtını döndükçe denize doğru şehre doğru tükürüyor yalnızlığım suskunluğum geçiyor kayıtlara aşk için baş kaldırdıkça. sorgulanıyorum... suçladıkça, uzakların yakın kalıyor, dokunsam düşlerine sızlıyor acılarım. delik deşik ediyor hayalin yüreğimi hasretin sevda sıkıyor şakaklarıma, hep aynı yerimden vuruyorsun. bir değil, bin değil ki bu… aşk dokunuyor yüreğime, ellerin dokun/masada... 2012/8 |