bir gün kadın olmaksızdı üflendi doğdu rahmi sancılı kırsal ütopya şalvarına asılmış kısa budanmış göbek bağı kafa tasları doğurur atasına emzirir sarkmış memesi iltihap mezarı senelik düşükler tarihe geçmez ama ağdalı nefesi ilikler eceli sağ şerit yırtmacına takıldı korsan sevişler yapıştı dikiz aynasına kavisli sözler işgale zorlarken enzimi darbe doğdu şehre dişi kırık hegemonya lafa girdi kadınsın soyunman kâfi göz kalemin çizmez bahtını ezildi usaren böcek misali avcu çatladı kimyasal silahlar ayıkladı teni hangi zamana hangi aşa yetişir maral kocaman rüyaları vardı oysa şimdi kuru üstü pilava tav arşivin öteki yüzü dosya sapıkları abanıyor omzuna kara kutusu saklı etini emiyor at sineği doyumu kıt bitecek kâbus yalan saçma ideoloji tacizin niyeti belli kırmızı eteği kaçırıldı yaka paça kasaba üzüm suyunu devirmiş o gece on kişiydi şeytan baskına uğradı gamlı damı nine iman ederken sahte tanrıya torun adak seçildi bitli şevke bağırdı avaz ıkındı son çığlığa dek kustu o an kimse alınmadı üstüne bir günlüğüne kadın olmak sadece bir gün sustum müsadenizle... lamour |
şiir.
saygımla can.