ZAMAN
Ne zormuş zamanla boğuşmak.
Zaman her şeyin ilacıymış oysa , zaman gerimi alınıyor ben mi lÏeri gidemiyorum melankoli direniyor, Zaman saatlerini durduramadim. Ey meziden bakip yurek yakanlar , Ebedimsiniz sandıklarımız Unutmak istemediklerimiz ve unutanlar nerdesiniz? Ferah lar klitlenmiş ehli cennet bahçenizde. Zaman ırmakları gelip ,geçse de duyum ve bilinç merkezinde kalanlar vardır, yüreği yaranlar sıfırlar insanı. Zamanamı ,yoksa benden gitmeyen , sanamı ? Dargınım menüsü sukut olmuş, pulluktan ve gun den geçiririm. Ey geçmiş deki gülistan gel bugünü yaşayalım... Ey sevgili zamana karışıp durma öyle , geçmiş zaman olma , şimdi ,gelecek zaman ol gel... Zamansız gelme Ufukta yakamoz oldun daima batışını izledim. Tutamadim ucundan hep kaçtin Yağmurdan sonra gökkuşağısın ömrüme sevgili kavramının , seni durdurmanın yolu yokmu Saçlarıma karları yağdırdın yetmedimi. Ateşinle tenimdeki nemleri, renkleri aldın, geleçekte deyip aydınlığınla beni kandırdın dur gayri ! Binlerce yıl önce başladın , binlerce yıl hep önden gittin yorulmadın mı zaman? Kimine toz pembeydin kimilerine fukara Ey zaman kimini kendine düşman ettin, kimini dost kimine yetim kaldın, kiminin hayatını cebinden aldın. Geri gel desem gelir misin, miskinleri sevindirir misin? Mutlu günlerini verir missin ,aleme ? Zaman Niçin sana bakarız hep , Ya saatlerdesin ya saniyelerde Ya geçmiş de ya bugün ya da gelecekte Zaman gösterecek bakalım gelecekte neller olacak. Saatime baktim çok geç olmuş zaman geçmiş görüsmek dilegiyle nasil olsa Sen heryerdesin ZAMAN Ayse Kavak |
Zaman hastalıktır !
Zaman bir yaşamı biçimsizleştirmenin en kolay yolu olsa gerek.
Bırakanlar
bıraktıklarımız yaşamın her hangi bir yerinde saatin yelkovanın zehrine esir düştüğü anda aklımıza geliyorsa eğer , zaman hiçbir şeye pan zehri olamayan olgudur.
Zaman suskudur !
Asırlarca nedensiz susmaların gizinde kaybolurken dil, çok zamanlı yaşama kucak açıyor her göz.ve her bekleyiş toprağa emanet edilir.
Sevgi !
Aşk ...
Doğmayan bir güneşin , çıkmayan bir gecenin örtüsüne büründüler ,ve her aşk bir ay ışığı altında uyudu. Oysa yağmur kavurucu yağmaya devam ediyordu.
Zaman doya doya yaşamaktır çaresizliği ! Sorusu yiten bir yaşamın ardında kalan karışıklıkların ''kış'' ayazıdır. İhanet gizler hep içinde,bir ferfecirdir izbe düşülen en garip zaman da..
Aslında zaman zamanın gidişine aldırmayanların saatidir !
Ben aldıran .
ben gitmeyen ..
ben burda kalan ... diye biliyorsa insan işte yine kement gibi sarar boğazı zaman .Yine bir bekleyiş
Acaba ...
Zaman masalımsı bir yalnızlıktır. Tıpkı a y r ı l ı k gibi...