BİLİRİM BEN
_Çöl ortasında yalnızlıktan buz tutmayı
Ağlarken içten gülüyor gibi yapmayı bilirim _Dıştan gülerken kanlı yaşlarını içine akıtmayı milyonlar arasında yalnız kalmayı bilirim. _Güneşin dıştan yaktığında yanmamış gibi yapmayı üşümediğimi gösterip içimden titrediğimi bilirim. Katran gecelerde yoktan ışık yakmayı, düşlerle aldanıp içten geçirmeleri bilirim. _Her nefeste hayalle beslenip ölmeyi ölmeden evvel ölmek nedir bilirim ben. Kimi insanların yüzüne sahte gülücük attiğini bilmeden mezarını kazdığını Fatiha dediğini bilirim. _İçindeki umutla akan volkandan beslenmeyi Umutların var iken umutsuz kalmayı bilirim ben Ayrılığın içinde avaz avaz çığlık atığını çaresizce boğuşup savaş açtığını bilirim _Yalnızlık tusunami olmuş yürek limanıma çarpıp yıkan hoyrat fırtınaları bilirim. Nefsimle her an savaşa meydan okuduğunu her seferimde zafer bulduğumu bilirim ben _Sevgilinin olmadığı, bulunmadığı bir şehirde kurtla kuşla, oymuş gibi sohbet etmeyi bilirim -Yağan her yağmur damlasının yüreğimden aktığını sevdasından uzak, onunlaymış gibi yapıp onsuz kalıp yaşamak nedir bilirim. Her türlü teselliyi HAK imanda bulduğumu Sadece On da güven huzur bulduğumu da bilirim ben. Ayşe Kavak |