“jakoben kör kuyularda”Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Jakoben: Demokrasi yanlısı
Pesimist: Kötümser Bitap: Bitkin, yorgun İtap: Paylama, azarlama yine aynı h a v a aynı ruh-u hâlet... pesimist bir ifade kırık s e s t o n u b/ i t a p … bedenimin her t/arafı k a r ı ş ı k duygularım yorgun içimdeki jakobenim içindeyim çıkmazların b a t ı y o r u m kumullara ... kurtaramıyorum kendimi batıyorum boyumca çıkaramıyorum bendeki beni ... y a ş a m a k . . . var olmak bu aldatıcı acunda ... kaybolmak dikenlerin arasında... d i k e n o l m a k onlar gibi . . . b o z u l m a k y o k o l m a k b o z u l m a k . . . işte bu yüzden yalnızlardayım aslında fıtratı değil insanoğlunun bu hâl dedim ya; havalardan mütevellit bugün b/öyleyim; varsın o l s u n... bu havalar da güzel... pembe gözlüklerle bakamam ki h a y a t a aman be! boş ver gitsin bugün de b/öyleyim i ş t e düşmüşüm bir kuyuya debelendikçe debeleniyorum debelendikçe içime çöküyorum kuyu içimde g i d i y o r u m sorma nereye bu ruh haliyle diye , g i d i y o r u m m e ç h u l e . . . şiirime ruhuyla ses olan sevgili jessica’ya sonsuz teşekkürler... |