SÜRGÜN
Ömür sayfalarına bir şerh konulur,bilinmez kalemlerde
Kaderinin üzerine ne yazabilirsin .nede yazılanıdan kaçabilirsin Haziranda pencerende ötüşen serçelerin cıvıltısıda sürgünlerde Kırmızı gelincikler düşer yeise ağlarsın sadece ağlayabilirsin Vefa zalim bir toyluktur sürgününe düştüğün nasır yüreklerde Müebbet karanlıktır sadece gündüzüne gecene misafir olan Öğütür ruhunu,ışığını umutlarını hayat,zamanın dişlilerinde Savrulursun harman yerinde, tam ortasındasındır mavi alevdir çatal dilleriyle yutan Uyanmak istemezsin ,direnirsin ,gurbete,işlemediğin suçun müebbetine Yalancı ,riyakar yürekler yargıcın olmuştur adalet terazisinde Faili meçhuldur gözlerinde öldürülen umudun Haber vermeden geçer yılların, öyle zor denklemki ,yaşatılanlar çözemezsin Akıtırsın gözyaşlarını ummanlara ağlayamazsın. Haziran 2012 Mine Çakmak |