Memleketim
Ölüm doğuruyor doğan şafak ölüm
Taze bedenler düşürülüyor toprağa Kan tüccarlarının maskelerinde Kırlangıç göçü şimdi zaman Politik söylevlerde bin bir riya bin bir yalan Sanırsın ki güllük gülistanlık seyran yeridir Sunulan devr_i devran Acılarımıza kör bakanlar kim?kim bunlar memleketim Kutsal emanetidir bir karış vatan toprağı Yediği ekmekten içtiği sudan aziz ’bildiği Ana gibi canan gibi Ölürüm ,öldürürüm namerte yar etmem dediği Kırsalda kulakları sağır eden patlamada mehmet’im Saliseler durdu an durdu gök kara toprak kan kırmızı Çalı kuşları havalanıyor al kanların üstünden özgürlüğe İki cihanda hakkımız sana helal sende gençliğini helal ediyor musun mehmet’im Maroken koltuklarda emperyalizmin kirli ellerini eller sıkıyor memleketim Damarlara zehir zemberek zerk ederek alıştırılıyoruz ölüme Taze bedenlerle beslerken kara yazılı aç toprakları Uyanın ! Sıralı tabutların üzerinde al bayrak birde resmin Alıcı kuşları musallat ettiler yazgılarımızın üstüne Yaslı anaların kara tülbentin de hüzünlü bir nakış da ismin Siluetler gezinir üç odalı duvarlarda duvarların gözleri araf ta suskun Can yarını yetimini kimlere bıraktın da gittin gınalı guzum Keskin bıçak sualler ,cevapsız suallerde yaralısın bahtsızsın memleketim |