Dilimizin kanayan yerinde en güzel türkülerimiz
Hoyrat bir zamana aktı
Ezgili notalara sardık hasretlerimizi
Nikotin kokulu geceler boyu öldük
Sınır boylarında bırakdık bırakıldık
Ey nadide ömür sonsuzluğuna sığınmak
En ölümcül aldanışımız



Can çekişen ruhlarda
Sırtı sıvazlanan
sıvazlanan
Dilemma

Kimliksiz karanlık şehirlerin duvarlarına sinen



Mecburi maphusluklar
O şen çocukluk anamızın bakraç kaplarından
İçtiğimiz ayranın tadında kaldı
Yaşamın kıyısından selamlar sevdalar bizi


Ötelenen benliğimizle
Öyle uzak öyle sitemkar bakışlara sustuk




Bir kandil duasının buğusu gözlerimizde
Aykırı bir dirençti şiirlerimizde ki ölüm teranesi

Haydi yüreğim şimdi ölme
ölmenin vakti degil
Diren yüzümüze gülen dost gölgelerinde
Anlık mutluluğuna göz diken kahbeliğe
Kuzu sürülerine dalan masum görünümlü kurtlara
Umudumuzun sığlığından diren
Sırtımızda bir heybe elimizde asa
Düştüğümüz yollar bizi tanır

Bizim gibiler bin kez ölür bin kez öldürür
Gülen yüzlerimiz geceden utanır
Kızıl bir şafağa uçan kuş özgürlüğün ce
Mendil satan çocuğun şefkatli bir dokunuşa özleminde diren
Meneviş mavisi bir sabahta mor bir çiçeğin
Dudaklarından öpeceğiz mutluluğu
Haydi yüreğim dayan...


Dilemma -ikilem çelişki...