AKİTŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İmtihan dünyamın
En çözümsüz sorususun Figüranıyız aynı sahnede Hayat denen oyunun
Elimi uzattığım kadar yakın
Dokunamayacak kadar uzaktın Bize haram günlerin terkisinde Limanını şaşırmış yolculardık Birlikte çıkılacak sefer için Ne yazık ki geç kalmıştık Bindiğin gemi son durağına kadar Uğramayacaktı başka bir limana Kararlıydın sonu kaça patlarsa patlasın Sadakat andının ferahlığında Üzerini örtmeliydi topraklar Kırılmamalıydı Eteğimizdeki fincanlar Olsun yine de Gıyabında ne çok özlerim seni Bir daha göremem diye belki Akşamdan sabaha kör saatleri Ezerim dişlerimin arasında Dilerim güneş hiç batmasa Dilerim penceremdeki resmin Hiç kaybolmasa Biliyorum sadece gülen gözlerin avutacak Bedenimi toprağa sürükleyen kederi Ne sen açabileceksin parantezleri Ne ben koyabileceğim Hayatımı ikiye bölecek kesmeyi Kes-me dedim de Bir an olsun kavuşmaktan yana Ümidimi hiç kesmedim aslında Mademki bu dünya fani O vakit şimdiden sözlenelim Gerçek âlemde buluşmaya |
içten ve samimi.
şiirle kal şair,
sevgilerr...