Yitirdik Sevda ForsalarınıDize saçlarının kıpırtılı gülüşlerinde Yüreğin imgelerime kanlı bir düştür Eylül nakaratlarımda patlar sözlerin Sende kalacak kanayan tüm güllerim Gözlerinin deM/inde saydam bulutlar Çözülür ruhunda halatı gemilerimin Atarsın zamansızlık demirini denizime Karlı kışlarımdan baharlarına yürürüm Doku/Nursun imgelerin rahminde ruhuma Kin ve nefreti didikleyen akbaba çöllerinde Senden önce de her şey düş değil miydi ki Sevda for/salarını yitirmedik mi Akdeniz’de Yıldızlar biriktirdiğim gece mavisi saçlarım Utanır güneş müzik harman olur ansız yelde Sakin bir gölde karınca yutar acıkmış balıklar Bir buğunun soluğu düşer sonbaharda şiirime Kan çıtırtıları düşünce geceye çiğ dona dönüşür Sevdam ek/mek arasındaki kurtlu zeytin yongası Öfke sağrılarında yetim çocuklar ekmek bölüşür Seni sevdikçe yürüsün toprağıma ölüm mangası Selahattin Yetgin |
Sevdam ek/mek arasındaki kurtlu zeytin yongası
Öfke sağrılarında yetim çocuklar ekmek bölüşür
............Betimlemenin böyle güzeline rastlamadım diyeceğim diğer şairler gönül koyacak şimdi.