GÖÇEBE...
Ne zaman bir dalın yaprağı olmaya kalktıysak, bir
rüzgar alıp savurdu bizi. Bir yere ait olamadık göçebe kuşlar gibi...Ve sanırım yine bir rüzgar esiyor! Evden uzaklara gidiyorum... Ey hayat sen şavkı sularda bizi sandal edip savuruyorsun!.. 1.Haziran.2012 |
İnsan hep o aitlik duygusuyla yaşamakta. Kimi zaman toprağa kimi zaman insana. Ki bir dine inanmak da böyle bir şey.
Rüzgâr savursa da yaprakla dalın gerçeğini değiştiremiyor işte.