Çocukluğumdan Üşüyorum
Çıkma o sisli sabahlara
O ayazlara, o yağmurlara Çıkma o bıçak gibi soğuklara Çocukluğumdan üşüyorum... Çıkma o uzun yolculuklara O uzak şehirlere gitme Anıların griliğinde kayıp oluyorsun Çocukluğumdan düşüyorum... Sonra hüzün olup geliyorsun Yas olup geliyorsun Bir ağlaşmalık vaktimiz oluyor Sonra gidiyorsun... Gelme böyle eksik eksik Bizide eksiltiyorsun Çıkma o ayazlara, o yağmurlara Çocukluğumdan üşüyorum... 10 Aralık 2018 Ankara |
Şiir hayatın gerçeğidir…
........................................ Saygı ve selamlar..