pembe düşler sokağı//pembe düşler sokağının nemli odalarında umut tacirleri cirit atardı gün boyu solgun yüzler, yorgun bedenler yol alırdı umut çıkmazlarında değişmez bir kaderin bitevi yazgısında// pembe düşler sokağının hırçın çocukları toplanır bir bir kınnik oynayan düşlerle avunur çocuksu sevinçler nerede olduğunun ne önemi var izbe ve köhne köşe başlarında, saatlerin sinsi debdebelerinde vururken zaman gazap üzümleri ekilir, metruk bir yerlerde boy boy salkım salkım yetişir pembe düşlerde yıldızlarla nanik oynayan yaramazlar bilirlerdi pinokyo yalanlarıydı “yarınlar” ve bu sokağın tüm kapıları pembe düşler sokağına açılır . sıvası dökük odaların hüzün kaplı duvarları kederli ve asık suratlıdır bir ayakları topal ve kırık iskemle gibi hep duvara yaslanır adamlığa soyunsalar çocuk yanları kanar sevinçleri yarım kalır nikotin kokan parmaklar gibi sararan düşlerin tortusu çöker tüm kasvetiyle sarılır keder kiremitlerde raks eden yağmurun sesi ateşböceği masalları fısıldardı kulaklarına rüzgarın ıslığında meçhul koylara demirlerdi umutlar akşamın kesif dumanlarıyla pejmürde… pembe düşler sokağında hüzün ne, nerede? her neşe kendi hüznüne her doğru kendi yanlışına sarılır her kapı kendi çıkmazına açılırdı zamanın hükümsüz saatlerinde lastik ayakkabılar kaç kez yamanırdı kaç dilek tutulurdu cuma akşamları tütsüler kaç kez taşınırdı başlardan kaç kez genizler yanardı dumanından pembe düşler sokağının müdavimleri kardeşin kardeşe kıydığı acının yok sattığı yağ, şeker, ekmek kuyruklarının sırat köprüsüyle yarıştığı gidip de dönmeyenlerin “kayıp aranıyor”ların sokağı… Pembe düşler sokağı tanrının tüm sabırları bağşettiği tüm sefaletlerin mirasyedisi acılarını yüreklerine kazıyanların mekânı… anason kokusuna karışan kocakarı gülüşleri… duyulurdu şurdan buradan bitimsiz sohbetleri ağıtlar, ninnilere, küfürlere karışır “düşük” haberleri yayılır taze gelinlerin afaroz edilmiş gülüşler giyotin kaçığı başlar umutlar umutlar umutlar Pal Sokağından yukarı Midak Sokağı’na akar… ŞİİRİME BUĞULU SESİYLE CAN VEREN ÜSTADEM, BİRİCİK ABLAM, SAYIN HAYRUNİSA ŞENEL (SİYAHGECEM) HANIMEFENDİYE SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMLE... |