BEN MASUMUM DİYEMEDİ...UTANDI..
Siyaha meyilli zemheri ayazlarında
Saçlarımdan asılan yağmur damlalarında Hüzün karası meyus yalnızlığım Usul usul in gözlerimden Benliğimden Benden Hep tekilsin geceler Neden...? Çok ağırdı gölgen Eksildim birden... Bir hasret türküsü dolaşır haylidir dilimde Ne şarkılar, ne besteler çoğalttım ezberimde Kırık zamanların anı sayfalarnda mühürlüyken kalbim Sustum, ay tutulmuştu Kızıl aşkın koru dönerken semada apansızca Ne çok sevmiştim hayalini sen bilmezken Nicedir sürer bu gündem Hangi yana dönsem yine sen.. İşte yine aldım başımı gidiyorum Derler ya şiirler hep boza kıvamında yazılırmış gecelerde Zaman sıyrılıp gidiyor kollarımdan Her sabah öznesiz bir yüklem avuçlarmda Anlarda balçığa bulanmış baş Bilfiil telaş Artık biraz temkinli Artık acaba ve belki Aşk Aklın yetemeyeceği kadardı Özlem yoldaydı Oysa mevsim bahardı Ben masumum diyemedi, utandı... HAZAN |
Aklın yetemeyeceği kadardı
Özlem yoldaydı
Oysa mevsim bahardı
Ben masumum diyemedi, utandı...
Yürek sesinizi okumak haz verdi.
Kaleminiz daim olsun arkadaşım.Selam sevgiler.
Böyle okurken düşündüren şiirleri beğeniyorum.