BANA YENİDEN MERHABA DE...
Suskun bir şiir dökülürken kalemimden
Ayaz gecenin birine paraf atarken Sözlerde mavimtrak renkler Ah o hiç bitmeyen ümitler Bir zamanların gerçekleri Şimdilerin hikayesi Bakmayın siz sukut-u tedbil kelamlarıma Sesli harfler kullanıyorum aslında Unutulmuş ne varsa Yıldızlar avuçlarımın arasında Gecenin kirpiklerine asılmış hüzün rapsodisi Yağmurlar da teğet geçti Güz yangısı günler ey nazende sevgili Sokak lambalarından medet bulan karanlığın ayak sesi Duyuyor musun beni Karlı dağlar aşıyorum yine Dönmeyen trenler uğurluyorum Kimi der yaşadık Kimi der rüzgarı ardımıza aldık Sazımın kırık teli Yalandı belki... Suskun kelimeler dökülüyor bu ara kalemimden Dünyanın ahvalini resmederken Uçurtmalar uçuruyorum göklere Çocuklar düşlüyorum bu gece Sabah doğacak güneşle Ellerimi tut ve düşle... En pak halinle... Bana yeniden merhaba de... HAZAN |