" aşkın yaramaz çocuğuyum "Aşkın yaramaz çocuğuyum, Yastığımdan her daim Salgın hüzünlerden vagonlar geçer Soğuk raylar gibi kırılgandır uykularım Sen bilmezsin, Ağlayamadığım vakitlerde Ben, Gözlerimi sularım Varlığının ve yokluğunun arası, İlla ki arasatta kirli gözyaşlarımla sohbetteyim Sırtımda taşıdığım, Eski zamanlardan kalma hançer yarası Kimbilir belki ölümcül bir nöbetteyim Nezaketsiz sözcükler dökülür Şiirler, Leş kargaları gibi yüreğimi didikler An vardır, Asla unutamazsın Kırık bir kurşun sonrası sarsılarak düştüğümde Ben, Zaten ölmüşüm Sersefil gecelerle ilk öpüştüğümde ---- aras --- |