GÜZDÜR
güzdür
yapraklar ayağa düştüğünde ve kuştur göçmen gökyüzü güzdür göçmez kalır sızısı ellerimin güzdür çünkü anımsanır tarihi bütün yenilgilerin güzdür ve kürttür bir yıldır sarı esmer güzdür demek ki söylemeli güzde göçeni ve göçmeyeni güzdür her çiçek kendi dağınca alsın rengini büyüsün her çocuk kendi dilince |