BU BAHAR ŞAŞMA
birdenbire ne oldu bana böyle
ben eskiden yağmur filan takmazdım aşk desem değil yorgunluk hiç değil verip alnımı parmaklığın buz ufkuna kuytusunda kederler büyüten bir cehennem gibi bakmazdım düzeni yok voltamın nisanda mıyız yemyeşil bir dal kalbime bulaşıyor duvarlar üstüme yıkılırsa şaşma içimde firar etmek fikri aç bir kurt gibi dolaşıyor beni bu bahar vururlarsa şaşma |