El Amânzerreleri billûr, rengârenk! cümbüşe ramak özüm, havaî fişek! göğün kuşağına ne gerek, canı tezim? cıvıl dilim, kuştan çilek! kanarya, bülbüle köçek, aşka düşer sevdâ telinden âşık olur, iki kaçık. umut evinden hâllice ya zindan fîzan yolunda keder, damı uçuk camı kafes, bîhaber! dur durak bilmez ağu devran, hızlandıkça hızlanır kirman. kıskıvrak yakalar adamı, umman evren, ’ar namus’ derse, vur! bırak serrini, hârra davran! boynu kıldan ince, başı, duman! kör topal, eli kirse gülünden sazan kaçar, fırsat ölür acundan kan uçuğu sızar ufuktan, inadına! zaman ağlar, işte o zaman! karamelân, taş olur deryâ, karabelân! bağır ha, bağır! can gidiyor sinemden, can! kayar elimden, usûl usûl kan ağlarsa ağlasın, içinden ah yâr, bu dünya ne ağır! ecel boğuyor, çocuk sesimi! gelir de gitmez ya, mübârek; ipini çekiyor mavi yanımın. acı şu sevdaya, sevsin yürek biraz daha zaman, el amân! bekle, ey melek! sanki yâr, geldi gelecek! 25 Ecelay 2012 |
( not:41 tane uğurböceği)