Sınav…Zehir zemberek bir hayatı kusuyorum Yaşanmış günlere sayıyorum her şeyi Ve susuyorum… Belki de bir günahın bedelini ödüyorum Kim bilir belki de yaşarken kefaretini veriyorum Ebedi hayatın…! Artık tanıyamıyorum kendimi Pis kokuların sarmaladığı bu melanet dünya da Nasıl temiz kalınabilinir öğreniyorum belki de… Bilirim dünya bir rüya âlemi Elbet bir gün ben de uyanacağım bu rüyadan Yeni doğmuş bir bebenin saflığında kalmak, Veya akıl özürlü bir meczubun sualsizliği ile gitmek Kabil değil; Bilirim…!!! Ama çabalıyorum. Zira bir gün bende Öleceğimi biliyorum…… “Senin Uğruna” İbrahim ALTIKULAÇ |
Uzun sür oldu sizi görmeyeli, bugün görünce emin olunuz çok sevindim ve sayfanızda bu harika şiri okumak da bana çok iyi geldi, her zamanki hisseden yüreğinizle ve usta kaleminizle nefis bir şir kaleme almışsınız...
Kalbi selam ve saygılarımı yolladım...