OTONOMİK ÂŞK
Kırk yaş
Belki çok belki az Yaşadım işte şükrederim Hatalarım çoktur İnkâr edemem Sonuç ortada Gezdim gördüm Yoruldum artık Biraz deniz mavisi Bolca huzur arıyorum Biriken dertlere Birlikte direnecek Gamı kasveti bölüşecek Bir can dost kâfidir artık El ele her zaman Her yerde yan yana Baş başa sohbettir özlemim Ben sen ol istedim Kısmette yokmuş Olmadı Yorgunum Yeter fazla koşturma Kaldırmıyor daha yüreğim. Sevemiyorsun madem Ne diyebilirim ki En iyisi mi sen Azat et beni… Neyzence |