HASRET
kucağımda harmanlar ve ateş böcekleri
gibi uçtu üzerimden bütün ayrılıklar elimdeki kalemim vurduğum dizelere sırdaştır geçti ve yazıldı göğe o eski zamanlar hangi merhem en iyi ilaçtı bir kanayan bir duran bu tarifsiz yarama göğsüm ki kuşların konakladığı bir kadavradan bihaber boyandı kızıla yerim de yurdum da unutulandır artık bakışlarım yalnızca dilek taşı kesilsin ve altında kalsın şair bırak dinmesin dilime dolanan bu hasret şarkısı -bu yollar ve yolculuklar götürsün beni ötelere dokudum en sırça köşklere o kavuşmayı dahası dokundum |