DirenemiyorumÖmrümde bir meltem esip geçti En güzel günler meğer sonsuz değilmiş, İçimi ısıtan rüzgârın yönü değişti Meltemlerden, hafif rüzgârlardan Fırtınalara hatta hortumlara doğru yol aldı. Rüzgâr önünde bir o yana bir bu yana savrulan yaprak misali Daha bir savunmasız kaldım bu hayatta Direnecek gücüm yok, Tanrım al beni kollarına... Feryatlarım çığlıklarım veryansın Takatim son damlasında Dertler, tasalar, gamlar, kederler Bendeki zincirlerini, prangalarını salsın. Ya ben ben olayım özgürce, Ya da ben ben olmaktan çıkmadan önce Can vereyim sükûnet ile… |