Yüreginizden dökülen bu muhtesem siirinizi yürekten saygiyla kutlarim..
insan hayatinda hep iyiki varsin olmasi dilegi ile.

Sensizliği yüklendim bu akşam vakti,
aklımın en ücra yanlarına sevgili...
Yaktım sigaramı, çektim ciğerlerimi doldurana dek,
ve tıpkı ’Sen’ gibi üfledim odamın duvarlarına,
dumanı’nı halka ederek...
Kibritimin alevinde yanan sen ol bu gece,
tıpkı aşk’ından beni yaktığın gibi yakayım...

Kimbilir.
Bir umuttu belki’de,
bakışı olmayan gözlerinin tutsaklığında,
sızım oldun / hâr hâr yanan kandil misali...
Ben yarama tuz yerine sen basarken,
sen kalbimin tam ’SEN’ yerine basıyordun / kanatıyordun,
sensizlik nöbetlerinde aldığım yâr / yâr-alarımı...
İstanbul’u sende yeniden keşf’ ediyordum...
Uçurum misali gözbebeklerinin tam orta yerinden ,
haliç’e bir gemi indiriyordum Gülhaneden ...

Ve
bir başka kokuyordu lale,sümbül, menekşe,
’sen’ mi sinmiştin kokularına sevgili ?
Söyle sesinde hicran bulduğum,
Sen nerelerdeydin ?
Her köşesinden yakaladım gülüşlerini,
her düşen yağmur damlasında kana kana ıslandım,
eridim, bittim ulan...
Sana borcum olsun,
ucu yanmış bir mektubun köşesinde kimsesizliğim,
çocuksu düşlerim / düşüşlerim...

Duvarlara kazıyorum artık yeminleri’mi,
hece hece,harf harf sen oluyorsun alfabem’den düşen dizelerimde...
Sayfa sayfa seni yazıyorum,
sen bilmesende olur / ben biliyorum...
Gözlerimden gitmiyor o mahur hüzün’lü bakışın,
gülüşünü düşlerken gözlerini özlüyorum,
peşi sıra sen’i ...

Yazgısını alnına kara çalmış düşler uçurtmaları kadar yersizim...
Vazgeçemedim göz göze gelmekten,
tutamadım kendimi,
engelleyemedim kalbimi,yüreğimi,
sana karşı bir bakışınla başlayan duygu selim’i ...
Tüm beyazlarımı sana emaneten bırakıyorum,
yüz’ün gibi ak / tertemiz hislerimide...
Bana böyle bir mutluluk tattırdığın için
ve kolay kolay kimseye demem ama,
seni görünce diyebileceğim şey iyi ki çıktın karşıma,
İyi ki tanıdım seni...

Duygusal bir sevgi şiiri, şairini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Kimbilir.
Bir umuttu belki’de,
bakışı olmayan gözlerinin tutsaklığında,
sızım oldun / hâr hâr yanan kandil misali...
Ben yarama tuz yerine sen basarken,
sen kalbimin tam ’SEN’ yerine basıyordun / kanatıyordun,
sensizlik nöbetlerinde aldığım yâr / yâr-alarımı...
İstanbul’u sende yeniden keşf’ ediyordum...
Uçurum misali gözbebeklerinin tam orta yerinden ,
haliç’e bir gemi indiriyordum Gülhaneden ...

Muhteşem bir şiir zefkle okudum Tebrikler şair.