Boşluk
Sevmeyi unuttuk çoktan
Kaya döşemekteyiz, hayat kaldirimina. Içimiz titreyerek geçiyoruz Bugünden, yarina. Nasirlaşti zamanin kalbi, Çöl güneşi ümitler. Yikildi duvarlari asalet çatisinin, Küflendi kilitler saadet kapisinda Bir saman çöpünden farkimiz yok Denizin ortasinda. Bakiyoruz göklere: yildiz yildiz Içimiz delik deşik. Feryadimiz yetmiyor Dualarimizda ulaşmiyor sana, Kime yalvaralim, TANRIM! Boguyor bizi boşluk. |